Mijn nieuwe bestie op werk

‘Copilot, wat zeg jij ervan?’. Die zin floepte er laatst uit tijdens een Teams-overleg. En ja, ik had het tegen mijn AI-agent. Met de komst van ChatGPT voelde ik twee jaar geleden nog lichtelijke paniek. Help, straks ben ik overbodig! Want hoe kan ik als communicatieprofessional ooit concurreren met zo’n slimme, snelle en veelzijdige tool? En dan heb ik het nog niet eens over de kosten: ChatGPT is gratis of in elk geval stukken goedkoper dan een ingehuurde communicatieprofessional. Inmiddels denk ik: wat een uitvinding. Copilot als dagelijkse digi collega Sindsdien gebruik ik (vooral ) Copilot bijna dagelijks. Cootje is...

Lees meer

3 oktober: wat een stadsfeest ons leert over goede communicatie

Als Leidenaar ontkom je er niet aan: 3 oktober. Het feest der feesten. Vandaag herdenken we dat Leiden in 1574 bevrijd werd van de Spaanse overheersing. Al op de basisschool vierden we deze feestdag uitgebreid. Smullerij vond ik die verhalen! We leerden over het beleg van Leiden, over de tachtigjarige oorlog en over de watergeuzen die de stad binnen voerden en haring met wittebrood meenamen voor de uitgehongerde bevolking. En over de weesjongen Cornelis Joppenszoon die een door de Spanjaarden achtergelaten kookpot (met hutspot) ontdekte en deze de stad in sjouwde. Voer voor inwoners werd voer voor tradities Ter herinnering aan...

Lees meer

De sluiproute naar boven

Deze zomervakantie bezocht ik Slot Loevestein. Een kasteel uit de 14e eeuw, gelegen in het land van Maas en Waal. Sinds mijn kindertijd was ik er niet meer geweest. M’n bestie reed me erheen. Toen ik vanuit de auto het kasteel zag opdoemen tussen de twee rivieren maakte mijn hart een sprongetje. Wat een heerlijk weerzien zou dat worden. Druk was het er niet, dus rijen voor de kassa ontbraken. Na het scannen van onze museumkaarten volgden we de pijlen van de kasteelroute. Tot zover ging alles soepel. De trap die alles veranderde Tot we in een ridderzaaltje kwamen met...

Lees meer

Offline tussen de hertjes

Vorige week logeerde ik in een natuurhuisje in de Soesterduinen. Geen buitenlandse trip dus deze zomer, maar volop rust, groen en ruimte in eigen land. Tussen de paarden in de wei en hertjes en hazen in het bos. Ook gespot: een verdwaalde vos bij ons huisje. Kom daar maar eens om in een drukke stad vol steen, herrie en auto’s. En toch, ondanks de idyllische omgeving, had ik weer last van iets wat elk jaar opspeelt zodra de zomervakantie nadert. De laatste loodjes voor vertrek In plaats van een mogelijke hitteberoerte in Italië kozen we als zomerbestemming voor een vakantiehuisje...

Lees meer

Vrij associëren…. wil je dat van me leren?

Creatievelingen herkennen het meteen. Je hoort, ziet of leest iets over een bepaald onderwerp en je gaat direct ‘aan’. Ik zie daarbij ook beelden, kleuren en geuren voor me. En bedenk er meteen van alles omheen. Een creatief brein is fijn en verveelt nooit. Ik zeg wel eens voor de grap ‘gooi er een muntje bij me in en de creativiteit gaat vanzelf stromen’. Nu lust ik geen muntjes, maar die creastroom werkt bij mij dus echt zo. Niet voor niets heb ik een schrijfblokje op mijn nachtkastje. Zo kan ik spontane invallen voor het slapen gaan nog even opschrijven....

Lees meer

Met woorden stoeien levert klussen op (en lol!)

‘Hoe verzin je het weer! Jij kan echt zo grappig schrijven. Waar haal je de tijd vandaan? Vind jij dat ik ook moet gaan bloggen?’ vroeg een collega-zzp’er me laatst. Ze keek me aan met een gezicht alsof ik haar voorstelde om een marathon te lopen. Op crocs! ‘Je moet helemaal niks,’ had ik geantwoord. ‘Maar het is wél leuk om te doen. En slim. Het levert je klussen op.’ Bloggen is een feestje voor mijn brein Met taal bezig zijn, spelen met woorden, stoeien met zinnen; heerlijk vind ik het! Bloggen is ook een manier om mijn expertise te...

Lees meer

IJdeltuiterij 2.0 – Waarom je expertise laten zien geen luxe is, maar noodzaak

Vorig jaar schreef ik een blog over ijdeltuiterij in communicatieland. Over hoe het benoemen van je eigen kwaliteiten – zeker op social media- al snel wordt gezien als opschepperig. Egocentrisch. Of eentje die ik onlangs weer eens voorbij zag komen: hoogmoed. Dat je goed bent in wat je doet en jezelf daarvoor op de borst kloppen wordt nog vaak weg gezet als ijdeltuiterij. In het blog nam ik mijn eigen ijdelheid onder de loep – en kreeg daar een stortvloed aan goedbedoelde ontkenningen op. ‘Nee joh, jij bent helemaal niet ijdel!’ ‘Je bent okay zoals je bent.’ ‘Je bent gewoon...

Lees meer

C’est la vie (en la chanson): wat het Songfestival me leerde over verbinding

Foto Sugarcoated Company

C'est la-la-la-la la vie. Dat weet 'onze' Claude na zaterdag als de beste. Volgens de bookmakers zou zijn tweetalige nummer hoog in de Eurovisie top 10 belanden. Het publiek bleek helaas niet bepaald scheutig met punten uitdelen aan Claude. De thuisstemmers kozen massaal voor de Oostenrijkse zanger JJ. En ook voor Israël trouwens. Waarom dit land gezien de genocide die er gaande is ‘gewoon’ mocht meedoen is me een raadsel. Maar in de wereld van het Eurovisie Songfestival gelden andere spelregels. Ook dit jaar kon ik het niet laten een deel van het ultieme camp muziekfestijn op de beeldbuis te...

Lees meer

Het gouden ei van communicatie: balans, strategie en..… chocolade

Het Paasweekend staat voor de deur. Zelf heb ik er niet zoveel mee, maar wel met de bijbehorende traditie: paaseitjes! Laat ik nu uitgerekend in deze periode op suikerrantsoen zijn. Vanwege een hardnekkige chocoladeverslaving skip ik sinds een week of zes suikerrijke lekkernijen. Betekent dit Pasen zonder paaseitjes? Dat voelt zo ongeveer als een communicatiecampagne zonder pakkende content. Maar ik moet, nee ik wil, mezelf beheersen. Laat ik daar nu enorm goed in zijn (not 😉). Gelukkig kan ik mijn chocolate cravings omzetten naar iets nuttigs: een kersvers blog over paaseitjes en communicatie. Want paaseitjes en communicatie hebben veel gemeen...

Lees meer

Waarom je diploma niet je lot bepaalt

Toen ik met MediaSwitch begon, had ik nog een heel ander beroep. In de zomer van 2011 was ik mijn vaste baan als communicatiemedewerker net kwijt geraakt en zat ik met mijn neus in de studieboeken. Ik volgde een opleiding tot mediacoach, een indertijd nieuw én broodnodig beroep. Al jaren eerder -in mijn functie als gezondheidsvoorlichter bij de GGD- signaleerde ik de noodzaak van het mediawijs maken van kinderen en jongeren. Maar GGD’en, CJG's, scholen en bibliotheken organiseerden nog helemaal geen activiteiten op dat gebied. Ik besloot dat aanbod zelf te gaan maken Wat volgde was een spannende sprong in...

Lees meer