Offline tussen de hertjes

Vorige week logeerde ik in een natuurhuisje in de Soesterduinen. Geen buitenlandse trip dus deze zomer, maar volop rust, groen en ruimte in eigen land. Tussen de paarden in de wei en hertjes en hazen in het bos. Ook gespot: een verdwaalde vos bij ons huisje. Kom daar maar eens om in een drukke stad vol steen, herrie en auto’s. En toch, ondanks de idyllische omgeving, had ik weer last van iets wat elk jaar opspeelt zodra de zomervakantie nadert. De laatste loodjes voor vertrek In plaats van een mogelijke hitteberoerte in Italië kozen we als zomerbestemming voor een vakantiehuisje...

Lees meer

Met woorden stoeien levert klussen op (en lol!)

‘Hoe verzin je het weer! Jij kan echt zo grappig schrijven. Waar haal je de tijd vandaan? Vind jij dat ik ook moet gaan bloggen?’ vroeg een collega-zzp’er me laatst. Ze keek me aan met een gezicht alsof ik haar voorstelde om een marathon te lopen. Op crocs! ‘Je moet helemaal niks,’ had ik geantwoord. ‘Maar het is wél leuk om te doen. En slim. Het levert je klussen op.’ Bloggen is een feestje voor mijn brein Met taal bezig zijn, spelen met woorden, stoeien met zinnen; heerlijk vind ik het! Bloggen is ook een manier om mijn expertise te...

Lees meer

IJdeltuiterij 2.0 – Waarom je expertise laten zien geen luxe is, maar noodzaak

Vorig jaar schreef ik een blog over ijdeltuiterij in communicatieland. Over hoe het benoemen van je eigen kwaliteiten – zeker op social media- al snel wordt gezien als opschepperig. Egocentrisch. Of eentje die ik onlangs weer eens voorbij zag komen: hoogmoed. Dat je goed bent in wat je doet en jezelf daarvoor op de borst kloppen wordt nog vaak weg gezet als ijdeltuiterij. In het blog nam ik mijn eigen ijdelheid onder de loep – en kreeg daar een stortvloed aan goedbedoelde ontkenningen op. ‘Nee joh, jij bent helemaal niet ijdel!’ ‘Je bent okay zoals je bent.’ ‘Je bent gewoon...

Lees meer

Principes boven poen: hoe ik leerde kiezen met hart en hoofd

Je kunt het zo gek niet bedenken of er is wel een speciale dag voor. Zo was het deze week wereldfietsdag, oma & opa-dag, wereldmilieudag en nationale overblijfdag. Veel bedrijven en ondernemers gebruiken dit soort ‘inhaakdagen’ voor hun social media marketing. Vandaag is het trouwens world pest day, ofwel plaagdierendag. Over die themadag heb ik nog geen social posts gezien 😉. Wat ik wel weet, is dat ik soms mijn eigen plaagdier ben. Die interne plaaggeest verstoorde vroeger nogal eens mijn intuïtie als er via-via opdrachten op mijn pad kwamen. Handig en gezellig, zo’n groot netwerk En het is ook...

Lees meer

C’est la vie (en la chanson): wat het Songfestival me leerde over verbinding

Foto Sugarcoated Company

C'est la-la-la-la la vie. Dat weet 'onze' Claude na zaterdag als de beste. Volgens de bookmakers zou zijn tweetalige nummer hoog in de Eurovisie top 10 belanden. Het publiek bleek helaas niet bepaald scheutig met punten uitdelen aan Claude. De thuisstemmers kozen massaal voor de Oostenrijkse zanger JJ. En ook voor Israël trouwens. Waarom dit land gezien de genocide die er gaande is ‘gewoon’ mocht meedoen is me een raadsel. Maar in de wereld van het Eurovisie Songfestival gelden andere spelregels. Ook dit jaar kon ik het niet laten een deel van het ultieme camp muziekfestijn op de beeldbuis te...

Lees meer

Mens, durf (hulp) te vragen!

‘Mevrouw wilt u zitten?’ Ik sta in volle stadsbus. De chauffeur rijdt als een maniak om op tijd bij alle haltes te zijn. In sommige bochten moet ik me heel stevig vasthouden om niet door de bus te worden gezwiept. Bij weer een scherpe bocht heb ik pas door dat het meisje het tegen mij heeft. ‘Wilt u zitten?’ herhaalt ze. Ze pakt haar tas en maakt aanstalten om op te staan. Nee hoor, schat,’ hoor ik mezelf zeggen. ‘Blijf jij maar lekker zitten. Lief dat je het vraagt.’ Ze bedoelde het hartstikke goed natuurlijk Maar ik vond die die...

Lees meer

Wie blogt die blijft 😀

Foto: Vivian Kramer gezegd Freher

De vakantieperiode is een lekkere tijd om klusjes te doen. Zoals m’n website updaten, nieuwsbrieven lezen, webinars terugkijken, Instagramvolgers verwijderen en m’n mailbox opschonen. Tijdens het bijwerken van de MediaSwitch-website kwam ik erachter dat ik al drieënhalf jaar blogs schrijf. En ook al moet ik de inspiratie voor die verhalen soms uit mijn tenen halen, ik post iedere twee weken een artikel op mijn site. En die worden met veel plezier gelezen! Voor mij is bloggen een prettig ‘moetje’ Niet alleen als middel om mensen naar mijn website te trekken, bloggen helpt ook voor de vindbaarheid in zoekmachines. Potentiële klanten...

Lees meer

Communicatie in weer en wind

De zomer is begonnen. Al zag dat er niet zo uit toen ik van de week mijn gordijnen opende. Het regende weer eens pijpenstelen. De straten stonden blank en onze dakgoot protesteerde tegen de lading water die 't moest opvangen. Het weer in Nederland kan grillig zijn, net als de uitdagingen waarmee mijn opdrachtgevers te maken krijgen. Voor mij maakt het niet uit of de zon schijnt of dat de regen met bakken uit de hemel valt; ik ben er om hen te ondersteunen. In mijn werk maakt het niet uit wat voor weer het is Of er nu een...

Lees meer

Een zelfstandige in pyjama

‘Kijk ze daar nou weer zitten, m’n favoriete ZZP’er in pyjama!’ Dat is steevast de begroeting van mijn partner als hij na werk ons huis binnen stapt. Mijn bureau staat in een hoekje van de woonkamer. Een fijn plekje om lekker te computeren. In mijn pyjama! Op mijn thuiswerkdagen kleed ik me regelmatig niet aan. Na mijn ontbijt en een potje ochtendgommelestiek hijs ik me op mijn bureaustoel. Vaak besef ik me pas later op de dag dat ik mijn pyjama nog aan heb. En dan laat ik het soms ook gewoon zo.   Dat ik in mijn pyjama werk...

Lees meer

Hoe mijn mening over het songfestival veranderde (en ik muziek maak in mijn teksten)

Tot een jaar of vijftien geleden had ik absoluut niets met het Eurovisie Songfestival. De artiesten, de liedjes, de opwinding eromheen - het sprak me totaal niet aan. En dan ook nog het gebrek aan scheurende gitaren in de meeste songs. Ik vond het echt niets. Ik beschouwde het festival als een geldverslindend evenement, een ouderwets concept dat slechts een selecte groep kijkers boeide. Ook het rare puntensysteem heb ik nooit begrepen. Idem voor het feit dat Israël en Australië mogen meedoen (en dit jaar al helemaal...). En dan nog de vriendjespolitiek tussen sommige Oost-Europese landen. Zelfs baggeroptredens van B-artiesten...

Lees meer