Morgen is het Valentijn, een dag die wereldwijd in het teken staat van de liefde. Persoonlijk heb ik weinig met Valentijnsdag, ook nooit gehad. De commerciële poespas er omheen staat me sowieso tegen. En echt romantisch ben ik ook al niet. Maar ik heb wel iets met liefde. Daarom is 14 februari in Huize Groenendijk wel degelijk een feestelijke dag, inclusief taartjes en blommen. Mijn partner Stijn is namelijk jarig. Zodoende vieren wij vrijdag ons eigen feestje: ValenStijn.
Wist je dat Valentijnsdag Romeinse wortels heeft?
Een van de legendes over de oorsprong ervan komt uit mijn favoriete stad Rome. In de derde eeuw na Christus verbood keizer Claudius II jonge mannen om te trouwen. Ongehuwde soldaten konden beter vechten zo dacht hij. De Romeinse priester Sint Valentijn overtrad dit keizerlijke bevel door stiekem geliefden in de echt te verbinden. Valentijn werd betrapt, in de gevangenis gegooid en op 14 februari geëxecuteerd. Volgens de mythe ondertekende hij vlak voor zijn dood een brief aan de dochter van zijn cipier met ‘Jouw Valentijn’.
Zijn moed maakte van Valentijn een liefdessymbool
Voor mij als Romeliefhebber vind ik die Romeinse connectie met Valentijn een leuke ontdekking. Want Rome is een stad waarin ik uren lang gelukzalig kan ronddwalen. Ik reis er terug in de tijd, bewonder de eeuwenoude architectuur en vergaap me aan de prachtigste schilderijen in overdadige basilieken. Keer op keer laat ik me overrompelen door de indrukwekkende historiek van de eeuwige stad, waar het verleden nog zo tastbaar is.
Valentijnsdag en Rome zijn zo met elkaar verbonden
En nog iets grappigs: Stijns naam heeft ook indirect met deze geschiedenis te maken. Stijn is afgeleid van het Latijnse ‘Constantinus’, wat standvastig of volhardend betekent. Net als priester Valentijn volgt Stijn zijn eigen pad, heeft hij een sterk rechtvaardigheidsgevoel en was hij tegen de dienstplicht (in 1984 😉). Een mooie parallel, al hoef ik hem gelukkig niet uit een Romeinse kerker te redden. Gek genoeg zie ik zelfs een link met mijn communicatiewerk in het sociaal domein.
Op het eerste gezicht heeft dit niet zoveel met elkaar te maken
Toch zijn er overeenkomsten met zowel Rome als de legende van Sint Valentijn. Mijn werk draait om mensen. Om impact maken. Gelijke kansen. Iets goed doen voor de samenleving. En om verbinding. Rome is gebouwd op verbinding. Letterlijk, met haar imposante netwerk van wegen die de stad met de rest van het rijk verbonden. Daarnaast was het Forum Romanum -een van mijn lievelingsplekjes in Rome- hét centrum van debat en overleg, waar bestuurders, handelaren en burgers samenkwamen om te spreken over wetten en handel.
Ook in het sociaal domein draait alles om verbinding
Tussen gemeenten en inwoners, tussen organisaties en partners, sociaal werkers en cliënten enzovoorts. Als communicatieprofessional ben ik de schakel tussen hen. En net zoals het Romeinse wegennet ervoor zorgde dat mensen elkaar vonden, is het mijn taak dat de juiste informatie op de goede plek terechtkomt. En in begrijpelijke taal. Duidelijke taal is essentieel voor mensen die ondersteuning nodig hebben. Dat wisten ze in Rome maar al te goed. Daar was het Latijn niet alleen een communicatiemiddel, maar ook een machtsinstrument. Wie de wetten en inscripties niet kon lezen, miste cruciale informatie. Heldere communicatie is in het sociaal domein dan ook een must!
Liefde en compassie zijn belangrijke drijfveren voor me
Net zoals priester Valentijn ooit mensen in het geheim trouwde, draag ik graag bij aan een samenleving waarin mensen gehoord en gezien worden (maar dan zonder gevaar voor eigen leven 😁). Liefde en compassie zitten ook in de manier waarop ik naar mensen kijk, met hen omga en ondersteun. En precies dát is de kern van mijn werk als communicatieprofessional. En waarom ik er zoveel van houd. Ook van Rome trouwens. En van Stijn! Morgen vier ik dus geen Valentijn, maar wél ValenStijn! En ik vier Rome, elke keer als ik er ben. Wie weet volgend jaar daar… op Valentijnsdag?