Toen ik met MediaSwitch begon, had ik nog een heel ander beroep. In de zomer van 2011 was ik mijn vaste baan als communicatiemedewerker net kwijt geraakt en zat ik met mijn neus in de studieboeken. Ik volgde een opleiding tot mediacoach, een indertijd nieuw én broodnodig beroep. Al jaren eerder -in mijn functie als gezondheidsvoorlichter bij de GGD- signaleerde ik de noodzaak van het mediawijs maken van kinderen en jongeren. Maar GGD’en, CJG’s, scholen en bibliotheken organiseerden nog helemaal geen activiteiten op dat gebied.
Ik besloot dat aanbod zelf te gaan maken
Wat volgde was een spannende sprong in het diepe. Vanaf toen konden die organisaties mij inhuren als ze ‘iets’ met mediawijsheid of mediaopvoeding wilden. Intussen was ik nog steeds sollicitatiebrieven aan het schrijven. Want ik wilde toch ook graag in communicatieland blijven werken. Aangezien ik in die tijd minstens driehonderd concurrenten per vacature had en een baan als mediacoach nog niet bestond, ging ik als freelancer aan de slag. Met als missie: kinderen en jongeren, hun ouders én jeugdprofessionals mediawijs maken.
Megaspannend vond ik het
Niet alleen om te gaan zzp’en, maar ook het vak mediawijsheid was een nog relatief onbekende tak van sport. Dankzij mijn grote netwerk maakte ik een vliegende start. Al snel had ik aanvragen voor ouderavonden, gastlessen en bijscholingen voor professionals. Ik sprak met ouders, leerkrachten en opvoedprofessionals over de verslavende werking van social media. En de invloed van teveel schermtijd op de concentratie, focus en het kinderbrein. Ik leerde kinderen ‘think before you post’ en samen met de klas verzonnen we omgangsregels voor WhatsApp.
Toen voelde dit al een beetje als vechten tegen de bierkaai
Maar mijn missie stond als een huis en ik buffelde rustig door. Een goed verdienmodel bleek wel een beetje lastig. Mede door de nieuwigheid van het beroep en de krappe budgetten bij scholen en organisaties mocht ik vaak voor een habbekrats komen opdraven. Als beginnende zzp’er was ik ook niet zo handig in fatsoenlijke tarieven vragen. En ook al was ik lekker aan het werk als mediacoach, toen al kwamen er geregeld communicatieklussen op mijn pad. Ik kreeg er steeds meer schrijfwerk bij. Stiekem bleek ik die opdrachten ook leuker te vinden dan kriskras het land door kachelen voor mediawijze ouderavonden en workshops.
Zo verschoof mijn tijd en aandacht weer naar communicatie
Is dat erg? Nee, want de ervaring om iets totaal nieuws en anders te gaan doen, had ik niet willen missen. Maar uiteindelijk bleek ik verhalen vertellen toch leuker te vinden. Dit werk past me goed. Als kind schreef ik al schriftjes vol. Met mijn onuitputtelijke fantasie creëerde ik wereldjes waarin het prettig vertoeven was. De bijbehorende illustraties tekende ik er zelf bij. Uren en uren kon ik er zoet mee zijn. Heerlijk! Deze boekjes – bijna een doos vol- liggen nog altijd bij mijn ouders op zolder. Creativiteit, inlevingsvermogen en verbeeldingskracht horen bij me als chocolade en karamel-zeezout in m’n favoriete Tony Chocolonely-reep.
Voor een communicatieprofessional zijn dat belangrijke kwaliteiten
En voor mij dus mijn tweede natuur. Inmiddels ben ik alweer jaren terug in m’n oude beroep. Ook al ben ik geen mediacoach meer, mijn onderneming heet nog gewoon MediaSwitch. Switchen kan ik als de beste weet ik inmiddels. Ik werk nog steeds met veel plezier, tomeloze inzet en enthousiasme. Voor mezelf en mijn opdrachtgevers in het sociaal domein. Ik ben wel benieuwd naar jullie achtergrond: werk jij in het beroep waarvoor je bent opgeleid? Of heb je wel eens een carrière switch gemaakt?