Vorige week logeerde ik in een natuurhuisje in de Soesterduinen. Geen buitenlandse trip dus deze zomer, maar volop rust, groen en ruimte in eigen land. Tussen de paarden in de wei en hertjes en hazen in het bos. Ook gespot: een verdwaalde vos bij ons huisje. Kom daar maar eens om in een drukke stad vol steen, herrie en auto’s. En toch, ondanks de idyllische omgeving, had ik weer last van iets wat elk jaar opspeelt zodra de zomervakantie nadert.
De laatste loodjes voor vertrek
In plaats van een mogelijke hitteberoerte in Italië kozen we als zomerbestemming voor een vakantiehuisje in de Nederlandse natuur. Maar waar ik ook heen ga in de zomer: het afronden van mijn werk vlak voor de vakantie is altijd een uitdaging. Als je, zoals ik, voor meerdere opdrachtgevers werkt, wil je het liefst alles netjes afronden. Door realistisch te plannen lukt dat meestal wel. Soms schuift er iets door naar na de vakantie. Dat is echt geen ramp. Maar er is iets anders dat me meer bezighoudt.
Het jaarlijkse dilemma: afwezigheidsregel aan of niet?
Elke zomer sla ik aan het twijfelkonten: zet ik mijn out-of-office aan of laat ik ‘m uit? Meestal kies ik voor het laatste. En dus check ik ook in vakantietijd dagelijks de MediaSwitch-inbox. Terwijl mijn opdrachtgevers en samenwerkingspartners weten dat ik drie weken met zomervakantie ben. En er augustus sowieso veel minder mail binnenkomt. want: bouwvak en komkommertijd. Toch open ik steeds weer die Outlook-app op mijn mobiel.
Altijd ‘aan: waarom eigenlijk?
Want ja, ‘ik moet bereikbaar zijn’. Die overtuiging zit diep. Ook al ben ik al heel wat jaren zzp’er, het idee dat ik alle dagen van het jaar beschikbaar moet zijn, is hardnekkig. Niemand die dat van me vraagt. Ook is er geen opdrachtgever die me mijn vrije dagen niet gunt. Mijn partner is daar stukken beter in. Die logt uit, bergt zijn laptop op en schakelt direct over naar vakantiemodus. En ook in ons natuurhuisje was er geen haar op zijn hoofd die eraan dacht zijn werkmail te openen.
Een werkmobiel is alvast handig
Mijn werkmobiel helpt mewerk en privé beter te scheiden en met niet alsmaar ‘aan’ staan. Op die tweede telefoon beheer ik de social media-accounts van mijn opdrachtgevers. Tijdens het koffers pakken, belandde de werktelefoon toch tussen mijn bagage. En kon ik het ook in de Soesterduinen niet laten de socials van mijn klanten te checken. Niet uit plichtsbesef, maar omdat ik het zo gewend ben. En ja, ik beken, toch ook een tikje FOMO 😉.
Mag ik dan helemaal niet ‘uit’ deze zomer?
Ja ik mag ‘uit’! Deze periode is een mooi moment om mijn online gedrag weer eens te resetten. Even een paar dagen helemaal offline zijn. Zonder online afleiding, zonder FOMO, zonder schermpjes. Want ik ben toch zeker sterker dan een app?