Als Leidenaar ontkom je er niet aan: 3 oktober. Het feest der feesten. Vandaag herdenken we dat Leiden in 1574 bevrijd werd van de Spaanse overheersing. Al op de basisschool vierden we deze feestdag uitgebreid. Smullerij vond ik die verhalen! We leerden over het beleg van Leiden, over de tachtigjarige oorlog en over de watergeuzen die de stad binnen voerden en haring met wittebrood meenamen voor de uitgehongerde bevolking. En over de weesjongen Cornelis Joppenszoon die een door de Spanjaarden achtergelaten kookpot (met hutspot) ontdekte en deze de stad in sjouwde.
Voer voor inwoners werd voer voor tradities
Ter herinnering aan het ontzet van Leiden is hutspot eten sindsdien traditie op 3 oktober. De hele stad ruikt die dag naar wortels en uien. Met kermis, taptoe, koraalzang, de Grote Optocht en overal muziek (en biertenten 😉) staat Leiden twee dagen lang op haar kop. Leidens Ontzet-die hards staan om 7:30 uur al in de rij bij de Waag voor de jaarlijkse haring en wittebrood-uitreiking. En hoewel ik zelf niet dol ben op haring en hutspot en gruwel van klapstuk (sorry, stamppotfans), kijk ik wél uit naar de live bandjes in de stad. Want muziek verbindt. Net als communicatie.
Traditie = communicatie met een lange adem
Tradities zoals 3 oktober zijn eigenlijk communicatiecampagnes die al eeuwen lopen. Er is een sterk verhaal (de bevrijding van Leiden), vaste symbolen (haring, hutspot, optocht), herhaling (elk jaar weer), en emotie (trots, verbinding, nostalgie). Eigenlijk alles wat een goede communicatie-aanpak nodig heeft. En het werkt: het spreekt mensen aan, ze doen vrijwillig mee, sparen er zelfs voor, en weten precies wat ze kunnen verwachten. Sterker nog, voor veel Leidenaren is 3 oktober het hoogtepunt van het jaar. En dat zonder pushberichten of contentkalenders.
In het sociaal domein is het nét even anders
Bij sociaal-maatschappelijke organisaties is de communicatie vaak complexer. Geen eeuwenoude tradities, maar actuele en urgente thema’s als armoede, ongelijkheid, participatie en inclusie. Belangrijke onderwerpen, maar niet altijd even makkelijk om over te communiceren. Want hoe vertel je een verhaal dat helder en begrijpelijk is en mensen raakt? Hoe zorg je dat mensen zich aangesproken voelen en je boodschap blijft hangen, zonder te verzanden in clichés of vakjargon? Dat is waar ik in beeld kom.
Goede communicatie werkt als een traditie
Je weet wat je kunt verwachten, het voelt vertrouwd, en het roept iets op. Emotie, herkenning, betrokkenheid. Ik ondersteun organisaties om boodschappen helder, toegankelijk(er) en herkenbaar te maken. En ik zorg dat de communicatie niet alleen klopt, maar ook past bij de organisatie en de doelgroepen. Of het nu gaat om een flyer over een nieuw project, een maandelijkse nieuwsbrief of een campagne voor vrijwilligerswerving, als het goed gedaan is, voelt het als iets van jou. Net als 3 oktober. Het feestje van alle Leidenaren.
Maar eh… wat hebben hutspot en communicatie dan gemeen?
Niet veel qua smaak, gelukkig. Maar wel qua functie: ze brengen mensen samen. Beide draaien om verhalen die blijven hangen, om herkenning en om mensen in beweging krijgen — of dat nu richting de optocht is of richting een gemeentelijke regeling. En net als bij een goed feest, geldt ook voor communicatie: het lijkt vanzelf te gaan, maar achter de schermen is er altijd iemand die het regelt. Laat dat nou precies zijn wat ik doe. Een keertje sparren (zonder hutspot 😉)? Stuur me dan een berichtje. Maar niet vandaag, want ik ga aan de lal 😀 (vrij naar Rubberen Robbie).