Black Friday? No way!

Black Friday No Way

Vorige week was het weer zover….Black Friday. Het jaarlijkse koopjesfestijn was alom aanwezig. Instagram trakteerde mij op Stories boordevol niet te missen aanbiedingen. Een gezonde matras voor een wel heel speciale prijs. Oelala! Een vegan bitterballenproeverij met 25% korting. En dan die Bamboo basics, duurzaam ondergoed in deze dure tijden in de sale! Altijd al willen hebben: een keramieken mok met een afbeelding van mijn hond erin (die ik niet heb😉)! Of stapelkorting op een adventskalender met kruidenthee. En, oh handig, een boekje vol snelle peulvruchtenrecept. Ik hoefde alleen op de shopknop in de ad te tikken en hopla, de...

Lees meer

Aan mijn lijf geen Marie K 😉

Aan mijn lijf geen Marie Kondo

Deze tegeltjeswijsheid zag ik laatst op Instagram. Niet zo gek dat het algoritme me die post laat zien. Want een rustig hoofd is heel belangrijk voor een hoogsensitieve ADD-er zoals ik. Zo'n kalme kop behoud ik door minimaal acht uur slaap, weinig nieuws te consumeren, na 20 uur de smartphone aan de kant te leggen én prikkelvrije rustmomenten in te plannen. Rust in Huize Groenendijk huis daarentegen, dat is een geheel ander verhaal. Het is bij mij thuis opgeruimd en schoon, zover dat kan in een 19e eeuws appartement. Maar ik ben ook een verzamelaar. Mijn huis is eh… nogal...

Lees meer

Je beseft het pas als je het leest!

‘Wil je me overhoren?’. Ik ben een kleine wijsneus van negen en zit op de bank in de woonkamer. Op mijn schoot een dik boek met grote, kleurrijke prenten van dinosaurussen. ‘Heb je morgen dan een proefwerk?’ vraagt mijn vader. ‘Eh….nee,’ zeg ik. ‘Ik heb net dit boek over de prehistorie gelezen.’ Mijn vader is historisch pedagoog en vindt mijn interesse in dino’s en andere uitgestorven dieren maar al te leuk. Hij pakt het zware boek van me over en daar ga ik. Devoon, carboon, perm, trias jura, krijt. Het hele rijtje tijdperken noem ik op, uit het blote hoofd...

Lees meer

Kleren maken de vrouw

Foto Sugarcoated Company

Ja echt! Ik ben dol op leuke kleren. Vooral op de damesmode van tientallen decennia geleden. Al pin ik mezelf liever niet vast aan een en dezelfde stijl. Combineren doe ik graag, ik draag rustig een 1940s tea dress met moderne Mary Jane boots eronder. Of een tuttig oudroze truitje onder een kek rock ’n roll-vest. Ook kledingkleuren mengen vind ik heerlijk. Hoezo passen paars, rood en oranje niet bij elkaar?! Met mijn kledingsmaak geef ik letterlijk kleur aan mijn dag (al draag ik ook graag zwart 😊). Gek genoeg ben ik geen shopaholic In winkels vol fast fashion waar...

Lees meer

Als het geluk aan je kant staat

‘Steeds minder mensen doen vrijwilligerswerk’ kopten de media dit najaar. Het bericht viel precies samen met de wervingscampagne die ik voor JES Rijnland aan het uitrollen was. Afgelopen zomer startte ik daar als communicatiemedewerker met een urgente opdracht: nieuwe vrijwilligers binnenhalen voor de VoorleesExpress. Een pittige klus, zeker als je net nieuw bent bij een organisatie. Nu is zo’n uitdaging aan mij wel besteed en ik ging fluks aan de slag. En aangezien de coronamaatregelen waren opgeheven, had ik goede hoop op nieuwe vrijwillige aanwas. In coronatijd daalde het aantal vrijwilligers Volgens het CBS zette in 2021 39% van de...

Lees meer

Een schrijfvout in me tekst

Ik zou willen dat ik hier met een stalen gezicht kon beweren dat ik nooit fouten maak in mijn teksten. Gelukkig is dat niet zo. Want ook ik verhaspel weleens woorden en bega soms grammaticale blunders tijdens het schrijven. Aangezien ik in de meeste gevallen mijn eigen eindredacteur ben, komen die foutjes vanzelf boven water. En anders wijst een aandachtige bloglezer mij er wel op. Hoe erg zijn taalfouten eigenlijk? Wanneer je een tekstschrijver inhuurt, mag je verwachten dat taal en spelling in orde zijn. Omgekeerd vind ik schrijffouten in de stukken van mijn opdrachtgevers helemaal niet vervelend. Voor hen...

Lees meer

Winterweer werkt ongelijkheid in de hand

M’n Instagramfeed bestond de week voor kerst vooral uit schaatsen-op-natuurijs-video’s en hoe-houd-ik-mezelf-warm-filmpjes. Handig, want ik had het ijskoud. Na een nacht vriezen stonden bij ons de ijsbloemen op de ramen. Met enkel glas en slecht sluitende kozijnen heb je dat al snel. In de slaapkamer kon ik de ijzige wind zelfs langs mijn oren voelen. Het tocht, kraakt en piept er van een jewelste. Door het hoge puntdak is de ruimte sowieso amper te verwarmen. Een elektrische deken, winterdekbed en warme bedsokken helpen gelukkig tegen de ergste vrieskou. Voor mij is kou in huis gewoon In de dik twintig jaar...

Lees meer

Van inleven gaat je tekst leven

Eliane van MediaSwitch spart met een klant

Ik ben dol op schrijven voor specifieke doelgroepen. De afgelopen jaren tikte ik teksten voor onder meer professionals in de jeugdzorg, jongeren, onafhankelijke cliëntenondersteuners, potentiële vrijwilligers, wijkbewoners in diverse steden, gemeenteambtenaren en sociaal werkers.   De fijne kneepjes leerde ik als copywriter in de gezondheidszorg Goed schrijven voor zulke verschillende lezers leerde ik als copywriter bij een kennisinstituut voor LHBT+- gezondheid. Ik was gezondheidsvoorlichter geweest bij een middelgrote GGD, en communicatie interesseerde me altijd al, dus de stap naar deze sympathieke club voelde logisch. Van de communicatiemanager die me toen aannam, moest ik nog wel ‘even’ een cursusje copywriting volgen...

Lees meer

Hoger opgeleid betekent niet automatisch een vlotte pen

‘Iedereen is hier hoger opgeleid. Dus we kunnen allemaal goed schrijven. Na de zomer gaan we het zelf doen.‘ Stilletjes hoorden we hem aan. Ons was die ochtend meegedeeld dat de eerder aangekondigde bezuinigingen niet evenredig over de organisatie verdeeld zouden worden. Bij onze communicatieafdeling moest meer dan de helft van de mensen eruit. Nu kwam de preventiemanager vertellen dat gezien de wetenschappelijke achtergrond van zijn team het wel goed zou komen met de teksten op flyers, promomaterialen en websites. Zelf dacht ik daar anders over. Want schrijven is een vak Een vak dat je kunt leren, maar waar je...

Lees meer

Afscheid van een corgiqueen

Vandaag is de staatsbegrafenis van koningin Elizabeth. Na zeventig jaar op de troon en elf dagen nationale rouw is the queen naar haar laatste rustplaats gebracht. Nu heb ik niet zoveel op met het Britse (of enig ander) koningshuis. Maar ik heb wel wat met de harige viervoeters die decennia lang bij Elizabeth op Buckingham Palace woonden: de corgi’s. Liefst dertig had Elizabeth er in haar lange leven. Haar vader king George nam in de jaren dertig een corgi als huisdier. Zo wakkerde hij de corgi love aan bij zijn dochter en troonopvolger Elizabeth. Op haar achttiende verjaardag kreeg ze...

Lees meer