Ja echt! Ik ben dol op leuke kleren. Vooral op de damesmode van tientallen decennia geleden. Al pin ik mezelf liever niet vast aan een en dezelfde stijl. Combineren doe ik graag, ik draag rustig een 1940s tea dress met moderne Mary Jane boots eronder. Of een tuttig oudroze truitje onder een kek rock โn roll-vest. Ook kledingkleuren mengen vind ik heerlijk. Hoezo passen paars, rood en oranje niet bij elkaar?! Met mijn kledingsmaak geef ik letterlijk kleur aan mijn dag (al draag ik ook graag zwart ๐).
Gek genoeg ben ik geen shopaholic
In winkels vol fast fashion waar de dreunende beats je bij binnenkomst al gek maken, raak ik snel overprikkeld. Los daarvan zijn er bij mij in de buurt nauwelijks zaakjes die kleding verkopen naar mijn smaak. Dus ben ik aangewezen op webwinkelen. Het onhandige van online shoppen is dat je kleding niet kunt passen. Nu weet ik dat er genoeg vrouwen zijn die dozen vol kleding in verschillende maten laten bezorgen. Onze straten zijn gevuld met bestelbusjes die af en aan rijden om al die bestellingen af te leveren. Ik doe dat liever niet. Sowieso is minder kleding kopen beter voor onze planeet. Maar dat is voer voor een ander verhaal.
Met mij winkelen was nooit gezellig
Als ik terugdenk aan wat mijn moeder moest doorstaan als haar dochter nieuwe kleding nodig had, staat het schaamrood op mijn kaken. Niets vond ik leuk, ik wilde het pashokje niet in en suggesties van verkoopsters waren bij voorbaat โstomโ. Je kind een tik geven is pedagogisch natuurlijk niet verantwoord, maar in deze gevallen was een draai om mijn oren geheel terecht geweest. Mijn slimme moeder voorkwam toekomstige winkeldramaโs door voortaan zelf kleding te maken. Zoโn zelfgemaakte broek voldeed helemaal aan mijn hoge tienereisen. En door het elastiek in de taille paste deze altijd.
Die broeken bleven in de kast na de introductie van kleedgeld
Van mijn eerste kleedgeld kocht ik een zwarte Leviโs 501 met knoopsluiting. Die ik van mijn ouders terug moest brengen, want het maandbedrag (125 gulden) was bedoeld voor een complete set zomerkleding. Ik stelde mijn moeder voor om -op haar kosten natuurlijk- dan weer samen te gaan winkelen, maar daar trapte ze niet in. De peperdure Dr. Martens waar ik als zestienjarig punkie al tijden verliefd op was en voor had gespaard, mocht ik gelukkig wel houden (en heb ze nog steeds!).
Mijn opdrachtgevers hebben hun eigen stijl
Sommige klanten hebben een mooie stijl of eentje die toch niet helemaal lekker zit. Weer anderen kennen hun smaak nog niet zo goed of willen graag een nieuwe. Ik kan hen daarin adviseren, passend bij hun budget uiteraard. Ik leg hen mijn smaak niet op, in tegendeel. Ik bepreek altijd met mijn opdrachtgevers welke stijl en uitstraling ze hebben of juist willen hebben. En welke kleur en kwaliteit bij hun organisatie, werkwijze of project past. Als tekstschrijver pas ik mijn stijl aan hun wensen, behoeften en eigen stijl aan. Of ik help mee hun eigen smaak te versterken. Aan de uitverkoop doe ik alleen niet ๐. Benieuwd naar wat ik voor jouw organisatie kan betekenen? Stuur me dan even een berichtje!
