Je kunt het zo gek niet bedenken of er is tegenwoordig wel een dag voor. Zo is het vandaag Trouw-aan-jezelf-dag. Dat verzin ik niet! Ik vind het wel een mooie. Vorige week had ik nog een situatie waarin deze trouw op de proef werd gesteld. Ik kreeg een aanbod van iemand uit mijn netwerk om mee te dingen voor een opdracht. Webteksten schrijven voor een grote landelijke branchevereniging. Een leuke klus, die ook nog eens goed betaalde.
Kat in het bakkie zou je denken
Ik googelde de organisatie. Ik voelde een frons opkomen, evenals kramp in mijn maagstreek. Er ontstond daarnaast ook een conflictsituatie in mijn hoofd. Ik heb vanaf december weer ruimte voor een nieuwe opdracht. Het was wel makkelijk als deze me zonder al te veel moeite in de schoot werd geworpen. En ik vond het vervelend om nee te moeten verkopen tegen mijn connectie, die ik al jaren ken en op wie ik erg gesteld ben.
Intussen ging mijn interne dialoog alle kanten op
Wilde ik echt aan de slag voor een organisatie waar ik eigenlijk niet achter sta? En belangrijker nog: liet ik geld prevaleren boven mijn principes? Mijn buikkramp zei me genoeg. Ik appte mijn connectie dat ik het super vond dat ze aan me dacht, maar dat het geen goede match zou zijn met deze vereniging. Ik ken haar goed, dus ik zei erbij dat ik het soms best lastig vond om zulke principes te hebben. Ze antwoordde: ‘nee joh, die geven juist richting!’ En zo is het.
Trouw blijven aan jezelf kun je leren
Als startende ondernemer vond ik het moeilijk mezelf trouw te blijven. Ik nam alle klussen aan, ongeacht wat het betaalde of wat voor soort organisatie het was. Omdat ik geen auto heb, was de reisafstand meestal de enige reden dat de opdracht afketste. Voor een habbekrats reisde ik met wisselend succes het halve land door voor (toen nog) ouderavonden, workshops en gastlessen. Dat ik aan het eind van de maand amper genoeg had om van te leven, vergat ik maar even.
Zo ga ik allang niet meer te werk
Het leuke aan ondernemen is dat je er ontzettend veel van leert, ook over jezelf. Ik heb inmiddels ook een ander soort eenvrouwszaak dan negen jaar geleden. Hoe langer ik als zelfstandige werk, hoe beter ik in mijn grenzen kan aangeven en bepalen wat ik wel of niet wil doen. En niet te vergeten: na jaren een fatsoenlijk uurtarief durf te vragen. Weten wat je waard bent en daar voor gaan staan, ook dat is trouw zijn aan jezelf.
Ik ben tekstschrijver voor het sociaal domein
Mijn hart ligt bij deze sector. En ik heb hart voor jouw organisatie, de medewerkers en het mooie werk dat jullie doen! Met mij weet je wat je in huis haalt. Ik ontzorg jou door je webteksten te redigeren, je nieuwsbrief in elkaar te zetten of een persbericht te schrijven. You name it, ik doe het met liefde en compassie. Wil je weten wat ik voor jouw organisatie kan betekenen? App me dan voor een kennismakingskoffie of vul het contactformulier in.
Trots op je! Goed beschreven jij doet echt waar je gelukkig van wordt!
Dank je wel voor je lieve reactie ♥
Wat een goeie les om te leren!
Je mag je intuïtie (en onderbuikgevoel) altijd volgen! Dat heb ik na al die jaren echt geleerd. Ik kan voor geld en zekerheid gaan, maar als dit tegen mijn gevoel en/of principes indruist, gaat dat sowieso niet werken 😉
Ik ben al zolang bij je omdat je zo trouw aan jezelf bent. En aan mij. En voor je geld.
♥ ♥
Mooi gesproken! Vanaf nu alleen nog maar ’trouwen’ 🙂
Zekers! ♥