Winterweer werkt ongelijkheid in de hand

M’n Instagramfeed bestond de week voor kerst vooral uit schaatsen-op-natuurijs-video’s en hoe-houd-ik-mezelf-warm-filmpjes. Handig, want ik had het ijskoud. Na een nacht vriezen stonden bij ons de ijsbloemen op de ramen. Met enkel glas en slecht sluitende kozijnen heb je dat al snel. In de slaapkamer kon ik de ijzige wind zelfs langs mijn oren voelen. Het tocht, kraakt en piept er van een jewelste. Door het hoge puntdak is de ruimte sowieso amper te verwarmen. Een elektrische deken, winterdekbed en warme bedsokken helpen gelukkig tegen de ergste vrieskou.

Voor mij is kou in huis gewoon

In de dik twintig jaar dat we hier wonen, ben ik gewend geraakt aan tocht en kou. Evenals het feit dat de verhuurder niets doet aan het isoleren van de appartementen. Daarom hebben we zelf oplossingen bedacht tegen de ergste problemen. Achter de cv’s zit radiatorfolie geplakt en onder de schuiframen tochtstrips. Een energiecoach kwam eens langs, maar vertelde helaas niets nieuws. Overal in huis liggen fleece dekentjes, die werken prima om warm te blijven. Zou ik in een koophuis wonen, dan had ik vast dubbel glas gehad, vloerverwarming en misschien wel zonnepanelen op het dak. Maar dat kan allemaal niet als je geen eigen woning hebt.

Ineens voelt iedereen de urgentie om te besparen

Nu het gas voor alle huishoudens zo waanzinnig duur is, worden mensen creatief. Ik las dat Nederlanders in het eerste half jaar van 2022 25% minder gas gebruikten. Dat hadden ze natuurlijk al veel eerder kunnen doen. Maar de noodzaak was er niet. Hoe anders is dat nu. Mensen zien zich geconfronteerd met torenhoge energierekeningen en bedenken creatieve oplossingen om deze omlaag te krijgen. Ze delen bespaartips op Instagram en in Facebookgroepen. Intussen wordt ook pijnlijk duidelijk dat zoiets basaals als je huis verwarmen en isoleren afhankelijk is van je inkomen en je woonsituatie.  

Maar de energiecrisis maakt de ongelijkheid groter

Mensen met lagere inkomens wonen vaker in slecht geïsoleerde huurhuizen en hebben ook zonder de oorlog in Oekraïne al moeite om de eindjes aan elkaar te knopen. De prijzen van onze dagelijkse boodschappen zijn door de inflatie schrikbarend gestegen. Het zijn niet meer alleen de lage inkomens die financiële stress hebben: voor de middeninkomens is het ineens invoelbaar geworden hoe het is om keuzes te moeten maken waaraan je je salaris besteedt. Of om aan het eind van je loon nog een stuk maand over te hebben. Zo gaat het spaargeld voor de zomervakantie of nieuwe keuken nu ineens naar de huishoudrekening.  

Met mij hoef je geen medelijden te hebben

Ondanks de kou in huis hoor je mij niet klagen. Ik ben dankbaar dat ik in een leuk huisje woon. En dat ik mijn rekeningen kan betalen en zelfs nog een beetje kan sparen. Als zzp’er ben ik gewend aan een wisselend inkomen, dus zuinig leven kan ik goed als het moet. Neemt niet weg dat ik me zorgen maak hoe 2023 gaat uitpakken voor medelanders die het zonder de energiecrisis al financieel lastig hadden.

Steun degenen die het wél nodig hebben

Aangezien ik in het sociaal domein werk, hoor ik de soms schrijnende verhalen van mensen die in de knel komen nu de prijzen zo stijgen. En tegelijkertijd zie ik ook mooie initiatieven ontstaan om rijkdom te delen en je medemens te helpen. Bijvoorbeeld door boodschappen voor iemand te betalen, warme kleding te doneren of helpen met aanvragen voor tegemoetkoming in de energiekosten. Begin dit nieuwe jaar goed en doneer als je het missen kan aan de Voedselbank of een actie bij jou in de buurt. Zo helpen we elkaar de wintermaanden door. En kan ik over die fijne acties weer een blog schrijven of een social media post ;-).