Als we de bookmakers moeten geloven, haalt Birth Of A New Age van ‘onze’ Jeangu Macrooy niet eens de top 20. Maar dat mag de pret niet drukken. Vandaag is het Eurovisie Songfestival in Ahoy Rotterdam officieel geopend en daarmee is de songfestivalgekte losgebarsten. Deze week is het feest in Nederland!
Tot een jaar of vijftien geleden had ik helemaal niets met het songfestival
De artiesten, de liedjes, de hysterie er om heen, het was niet mijn ding. Muziek zonder gitaren vond ik sowieso helemaal niets. Eurotrash noemde ik de Eurovisie-inzendingen. Naar mijn idee was het songfestival een miljoenen verspillend evenement, een achterhaald concept bovendien, dat maar een beperkte groep kijkers aansprak. Het puntensysteem heb ik nooit begrepen. En dan heb ik het nog niet eens over de vriendjespolitiek tussen de Oost-Europese landen. Zelfs wanstaltige optredens van B-artiesten kregen rustig tien punten of meer van het buurland. Nee, dat hele festivalgebeuren mocht van mij opgedoekt.
Dit veranderde toen ik bij een kenniscentrum voor LHBTI-gezondheid ging werken
Als copywriter schreef ik teksten voor safe sex-campagnes voor homomannen, human interest verhalen voor de Gaykrant en webteksten voor gay health sites. Mijn inlevingsvermogen en verbeeldingskracht kwamen hierbij uitermate goed van pas. Het songfestival was bij mijn team een van de hoogtepunten van het jaar. Er werd maanden van te voren reikhalzend naar uitgekeken. In de aanloop naar het festival keken we in de koffiepauze YouTubefilmpjes van Eurovisiesterren van voorgaande jaren. Ik lachte tranen met tuiten om de hilarische comments van mijn collega’s.
Het festival had een emancipatoire functie
Ik zag en hoorde wat het songfestival voor mijn collega’s betekende. Niet alleen werden de liedjes luidkeels noot voor noot meegezongen, het festival droeg ook bij aan de emancipatie van de community waarvoor ik werkte. Ik vond het bijzonder om mee te maken en langzaam begon mijn mening over het festival te kantelen. Muziek is al mijn hele leven mijn passie. Ik ben een groot muziekliefhebber en heb daarnaast jarenlang muziek gemaakt in allerlei bandjes. Muziek maakt blij, muziek troost en muziek verbindt. En precies dat zag ik gebeuren bij mijn naaste collega’s.
Ik was in een klap genezen van mijn songfestivalallergie
Mijn collega’s keken het songfestival -dat in die tijd maar een avond duurde en Australië nog gewoon een ander continent was- met een groep vrienden. Ze trokken er alles voor uit de kast. Onder het genot van lekkere hapjes en een keur aan alcoholische versnaperingen werden de scorelijstjes nauwkeurig bijgehouden. Ik heb zelden zo hard gelachen als bij een avondje songfestival met deze privécommentators. De acts, kleding, zang, kapsels, kontjes… alles werd van commentaar voorzien. Het samen zijn, de humor, gezelligheid en verbroedering, ik vond het prachtig!
Die muzikaliteit en warmte vind je ook terug in mijn teksten
Ik houd er van om me uit te drukken en schrijf voor mijn klanten in het ritme van hun organisatie. Mijn passie voor muziek heb ik ook voor het schrijven van jouw teksten. Het maakt mij niet uit hoeveel noten je op je zang hebt. Ik klim graag in de pen voor jullie nieuwsbrief, een update van de webteksten of een nieuwe flyer voor je bedrijf. Maak vrijblijvend een afspraak voor een (virtuele) kop koffie of thee, ik kijk er naar uit! Maar nu eerst #teamjeangu aanmoedigen tijdens het songfestival.
