Jij de inhoud, ik de tekst (en zij het geld)

‘Het plan leest als een trein. Hoe krijg je dat toch telkens weer voor elkaar? Je bent er een met een gouden randje. ’ Glimlachend keek ik naar mijn klant die me zojuist complimenteerde met de teksten die ik voor haar had geredigeerd. Met onze ochtendkoffie in de hand zaten we ieder aan onze eigen keukentafel te overleggen via Zoom. We werkten samen aan een projectplan waarmee ze subsidie wilde aanvragen voor activiteiten in de wijk. ‘Ik vertel jou in mijn eigen woorden wat ik wil bereiken en dan staat het ineens in schrijftaal in mijn plan. Leer er zo veel van!’

Zij krijgt geen letter op papier

Deze klant is bijzonder voor mij. Ik ken haar al heel wat jaren. Ze is erg leergierig en wil dat ik haar meeneem in alle stappen van het schrijfproces. Ze benaderde me vorig jaar met een heel concrete vraag: help me! Los van het feit dat ze -in haar eigen woorden- ‘knetterdyslectisch’ is, heeft ze weinig schrijfervaring. Dit zorgde er voor dat ze vaak geen letter op papier kreeg of stukken schreef die ongeschikt waren voor subsidieaanvragen. Zoals wel vaker in welzijnsland was er geen budget voor de inhuur van een fondsenwerver. Zo kwam ze bij mij, haar oud-collega én freelance tekstschrijver. Aan mij de taak haar proces in goede tekstuele banen te leiden.

Corona gaf andere prioriteiten (en ik wilde helpen)

We startten onze samenwerking vlak voor de coronacrisis, die maart 2020 insloeg als een bom. Ook bij haar welzijnsorganisatie was het all hands on deck. Ze wilde dolgraag verder met de projectplannen, maar de kwetsbaren in ‘haar’ wijken hadden nu prioriteit. Kinderen uit gezinnen waar elke cent moet omgedraaid, konden geen online onderwijs volgen. Soms was er maar een laptop in een gezin met vier schoolgaande kinderen. Vaders die prompt hun banen verloren, waardoor er niet genoeg geld meer was voor eten en kleding, laat staan schoolspullen. Ouders die brandbrieven van de gemeente of huiswerkopdrachten van hun kinderen niet begrepen, omdat ze de Nederlandse taal niet machtig zijn. Ik voelde me machteloos en piekerde over wat ik kon doen om te helpen.

Een noodhulpfonds! Maar dan moest er een aanvraag op papier

Mijn bijzondere klant zat intussen niet stil. Via de app hield ze me op de hoogte van haar inspanningen voor de gezinnen. In een van de sociaal domeinnieuwsbrieven die ik lees, zag ik een oproep voor coronanoodhulp. Ik nam de voorwaarden door. Toen ik haar belde, was ze net op weg naar een cliënt. Ze luisterde naar mijn idee. ‘Als we nu eens geld aanvragen voor jouw gezinnen? Voor laptops, schriften en huiswerkbegeleiding?’ Aan de andere kant van de lijn werd het stil. ‘Sorry ik moest even opletten bij het oversteken,’ zei ze. ‘Ja, die kans moeten we grijpen!’ We spraken af dat zij mij de basisinformatie zou aanleveren, waarmee ik een aanvraag kon schrijven.

Ik streek kronkels recht en gaf de aanvraagtekst kop en staart

Zo zorgde de coronapandemie ervoor dat we in sneltreinvaart een aanvraag hadden opgetuigd. Zij schreef in haar inmiddels voor mij bekende spreektaal wat de gezinnen nodig hadden, hoe ze de coronahulp wilde aanbieden en wat de beoogde resultaten waren. En ik streek de dyslectische kronkels recht en goot haar input in een goed leesbare tekst met een kop en een staart.

Twee weken later kregen de eerste gezinnen hulp

Gezien de urgentie reageerde de geldverstrekker vlot. Binnen twee weken was er een go en konden de eerste gezinnen geholpen. Het deed me goed dat ik mijn klant zo adequaat kon helpen. Voor mij een klus met een gouden randje, waarmee ik m’n steentje kon bijdragen aan het welzijn van mijn medemens. Worstel jij ook met je spreektaal omzetten in schrijftaal, of vind je het lastig de goede woorden te vinden voor jouw teksten? Ik help je er graag verder mee! Stuur me een berichtje via de site of app me voor een online gesprek. Wie weet klim ik dan binnenkort voor jou in de pen!