Wat een schrijver met een schrijfcoach moet

Eliane van MediaSwitch stopt mobiel in tas

‘Heb jij een schrijfcoach? Serieus? Maar waarom, als schrijven je vak is?’. Een collega-ondernemer vroeg het me onlangs met een oprecht verbaasde blik. Ja, ik heb een schrijfcoach! Al jaren zelfs. En ik ben heel blij met haar. Ook als tekstschrijver en communicatieprofessional wil ik scherp blijven en investeren in bijscholing en deskundigheidsbevordering in mijn vakgebied. Een schrijfcoach valt daar wat mij betreft ook onder Na een lange writer’s block had ik in coronatijd het bloggen weer opgepakt. Als ik mijn verhalen uit 2020 nu teruglees, lijken ze over een andere wereld te gaan. Net als de rest van de...

Lees meer

We hebben een Eliane nodig!

Je leest de openingszin van een telefoongesprek met een van mijn vaste opdrachtgevers. Hij heeft een projectbureau dat mooie sociaal-maatschappelijke projecten en impactvolle jongerencampagnes bedenkt én uitvoert. Eerder die maand had hij m’n blogpost op LinkedIn gespot. Eureka! Fluks maakte hij een to do-lijstje en appte me voor een belafspraak. De corporate nieuwsbrief moest herzien, de website geactualiseerd en misschien wilde ik ook meedenken met een meer strategische aanpak voor de socials van zijn projecten? Inmiddels zijn we dik twee jaar verder en werk ik met veel plezier samen met hem en zijn team. Klanten denken aan me als ze...

Lees meer

Een schrijfvout in me tekst

Ik zou willen dat ik hier met een stalen gezicht kon beweren dat ik nooit fouten maak in mijn teksten. Gelukkig is dat niet zo. Want ook ik verhaspel weleens woorden en bega soms grammaticale blunders tijdens het schrijven. Aangezien ik in de meeste gevallen mijn eigen eindredacteur ben, komen die foutjes vanzelf boven water. En anders wijst een aandachtige bloglezer mij er wel op. Hoe erg zijn taalfouten eigenlijk? Wanneer je een tekstschrijver inhuurt, mag je verwachten dat taal en spelling in orde zijn. Omgekeerd vind ik schrijffouten in de stukken van mijn opdrachtgevers helemaal niet vervelend. Voor hen...

Lees meer

Mijn favoriete ingrediënt is liefde

Ik steek net zoveel liefde in mijn schrijfwerk als wanneer ik aan het koken ben.

Eten is een van mijn hobby’s. Ik ben er dol op! Ook op lekker koken trouwens. Mijn favoriete keukens zijn de Thaise en Indiase. Inmiddels kan ik zelf redelijk goed curry’s maken en ook voor gerechtjes als samosa’s of koude loempia’s draai ik m’n hand niet meer om. Okay, het staat niet binnen twintig minuten op tafel. Maar dat mag geen reden zijn om zoiets heerlijks niet zelf te maken. Zo weet ik precies wat er in zit, is het gerecht minder vet en zout en ik kan zelf de kruiden doseren (handig als er pepers in moeten!). De ingrediënten...

Lees meer

Winterweer werkt ongelijkheid in de hand

M’n Instagramfeed bestond de week voor kerst vooral uit schaatsen-op-natuurijs-video’s en hoe-houd-ik-mezelf-warm-filmpjes. Handig, want ik had het ijskoud. Na een nacht vriezen stonden bij ons de ijsbloemen op de ramen. Met enkel glas en slecht sluitende kozijnen heb je dat al snel. In de slaapkamer kon ik de ijzige wind zelfs langs mijn oren voelen. Het tocht, kraakt en piept er van een jewelste. Door het hoge puntdak is de ruimte sowieso amper te verwarmen. Een elektrische deken, winterdekbed en warme bedsokken helpen gelukkig tegen de ergste vrieskou. Voor mij is kou in huis gewoon In de dik twintig jaar...

Lees meer

Mijn guilty pleasures met kerst

Als ik de naam Tim Burton hoor, dan weet ik dat ik schitterend doch duister spektakel ga zien. Net als miljoenen anderen zit ik momenteel aan de buis gekluisterd voor Wednesday. Die serie gaat over Wednesday Addams, een intelligent meisje dat nooit lacht en kampioen sarcasme is. Ze is door haar ouders Morticia en Gomez (the Addams Family, je kent ze vast nog!) naar Nevermore Academy gebracht, waar ze een aantal vreselijke moorden onderzoekt. De serie is een plaatje qua cinematografie, hoofdrolspeler Jenna Ortega een stoïcijnse ontdekking. Vanavond kijk ik de voorlopig laatste aflevering. Nu al zin in! Mijn favoriete...

Lees meer

Van inleven gaat je tekst leven

Eliane van MediaSwitch spart met een klant

Ik ben dol op schrijven voor specifieke doelgroepen. De afgelopen jaren tikte ik teksten voor onder meer professionals in de jeugdzorg, jongeren, onafhankelijke cliëntenondersteuners, potentiële vrijwilligers, wijkbewoners in diverse steden, gemeenteambtenaren en sociaal werkers.   De fijne kneepjes leerde ik als copywriter in de gezondheidszorg Goed schrijven voor zulke verschillende lezers leerde ik als copywriter bij een kennisinstituut voor LHBT+- gezondheid. Ik was gezondheidsvoorlichter geweest bij een middelgrote GGD, en communicatie interesseerde me altijd al, dus de stap naar deze sympathieke club voelde logisch. Van de communicatiemanager die me toen aannam, moest ik nog wel ‘even’ een cursusje copywriting volgen...

Lees meer

Hoger opgeleid betekent niet automatisch een vlotte pen

‘Iedereen is hier hoger opgeleid. Dus we kunnen allemaal goed schrijven. Na de zomer gaan we het zelf doen.‘ Stilletjes hoorden we hem aan. Ons was die ochtend meegedeeld dat de eerder aangekondigde bezuinigingen niet evenredig over de organisatie verdeeld zouden worden. Bij onze communicatieafdeling moest meer dan de helft van de mensen eruit. Nu kwam de preventiemanager vertellen dat gezien de wetenschappelijke achtergrond van zijn team het wel goed zou komen met de teksten op flyers, promomaterialen en websites. Zelf dacht ik daar anders over. Want schrijven is een vak Een vak dat je kunt leren, maar waar je...

Lees meer

Een glamourfoto is niet professioneel

Vintage foto door Sugarcoated

Die reactie kreeg ik eens op mijn nieuwe zakelijke profielfoto. Ik had een paar jaar geleden een vintage fotoshoot cadeau gekregen. De gemaakte foto’s waren prachtig! Een van de portretten had ik op LinkedIn geüpload. De feedback van een HR-adviseur uit mijn netwerk was niet mals. Die foto kon echt niet vond ze. Niet professioneel. Veel te pikant. En ik gaf er het verkeerdere signaal mee af. Wat ze daarmee precies bedoelde, daar kon ik alleen maar naar gissen.  Op die foto zag ik eruit als een filmster Ik ben dol op de looks uit de jaren dertig en veertig....

Lees meer

Deze maand oogst ik dankbaarheid!

Mijn schrijfcoach Paula vertelde vorige week over oogstfeesten. Ik kende dit verschijnsel eigenlijk niet. Dit is de tijd waarin mensen van oudsher een krachtbuidel maakten, waarmee ze de oogst bij zich hielden voor de donkere periode die er aan zou komen. Overal in het land worden in deze tijd van het jaar oogstfeesten gehouden. Oorspronkelijk werden deze feesten georganiseerd als uiting van dankbaarheid voor de oogst. Vandaag de dag zijn er oogstfeesten in de vorm van herfstfestivals, streekmarkten met lokale producten en oude ambachten en plukfestiviteiten.   Terwijl de regen hier tegen de ramen tikt, kijk ik terug op mijn...

Lees meer